AYASOFYA HAKKINDA DOĞRU KARAR NEDİR?

AYASOFYA HAKKINDA DOĞRU KARAR NEDİR?

    insanlara doğruluğu emreden ALLAHın adıyla

Türkiye'de bir kısım insanlar Ayasofya'nın müze o-

larak kalmasını, diğer bir kısmı da ibadete açılma-

sını istiyor ve her iki kısım da kendi kararını "doğru"

buluyor. Peki, Ayasofya'nın açılmasıyla ilgili doğru

karar nedir? Doğruyu nasıl bulacağız? Bununla il-

gili ölçümüz ne olmalı?

Doğruyu bulmada ve sorunlarımızı çözmede dev-

letleri ayakta tutan Hak, Adâlet, Namus ve Özgürlük

ölçüsü bize yardımcı olabilir ve bunlardan daha iyi

bir sorun çözücü de bulamayız. Şimdi sorunumuzu

çözmeye çalışalım.

Hak: Yaratan'ın, yaratılışın ve yaratılmışların yasa-

sına itaattir.

Adâlet: Haklıya hakkını, haksıza cezâsını hakettiği

kadar vermektir. (Sözü uzatmamak için ayrıntıya

girmiyoruz. Daha önceki bildirilerimizde ayrıntıları

vermiştik.)

Namus: Aileyi korumaktır. Bu koruma için de nikâha

rağbet edip, gayri meşru cinsel ilişkileri ve eşcinsel-

liği terketmek gerekiyor.

Özgürlük: Fertlerin Hak, Adâlet ve Namus dairesin-

de kalarak ne kendilerine, ne de başkalarına zarar

vermeden serbest olmasıdır. Sınırsız özgürlük ise

hayvanlıktır. Böyle bir özgürlük insanları canavarlaş-

tırır. Bu canavarlaşma da insanlığın barış, huzur ve

mutluluğunu yok eder.

Şimdi "Hak"ka göre Ayasofya ile ilgili doğruyu bul-

maya çalışalım.

"Hak" içinde bulunan "Yaratan'ın yasasına itaat"e

göre; Ayasofya'nın ibadete açılmasıyla ilgili bir

sorun yoktur.

"Hak" içindeki "yaratılışın yasasına itaat"e göre de

bir sorun yoktur. Çünkü Ayasofya'da sadece ibadet

edilecektir. Yani yaratılışın yasalarını çiğneyecek

işler yapılmayacaktır. Yani bu ibadethanede kimya-

sal silah, nükleer bomba üretilmeyecek ve çevreyi

kirletecek bir fabrika çalıştırılmayacaktır.

"Hak" içindeki "yaratılmışların yasasına itaat"e göre

ise; önce insanların yasasından başlayalım: Aya-

sofya'nın ibadete açılacak olmasında Türkiye ka-

nunlarına zıt bir durum yoktur. Çünkü Ayasofya'nın

bir sahibi vardır. Onun sahibi Fatih Sultan Mehmed'

dir. Mülk sahibi, bu ibadethanenin câmi olarak kal-

masını istemiş ve bu konuda bir vasiyet bırakmış-

tır. Bu vasiyet hangi hakla çiğnenebilir?

İnsanların yasasından sonra bitki ve hayvanların bir

yasası yoktur. Onların haklarını korumak insanlara

düşüyor. Ayasofya ibadethanesinde bitki ve hay-

vanlara zarar verecek işler yapılmayacaktır. Mese-

lâ bazı hayvanlar kobay olarak kullanılmayacak, on-

lara işkence edilmeyecek veya faydalı bitkilerin ya-

kılacağı bir fırın olarak da kullanılmayacaktır.

"Adâlet"e göre: Ayasofya bir cinayet merkezi, bir

fuhuş mekanı ve bir terörist yuvası olarak da kulla-

nılmayacak, orada sadece ibadet edilecektir. İba-

det de Adâlet'i çiğneyen bir iş değildir. En önem-

lisi; "haklıya hakkını vermek" ilkesince Ayasofya'

nın hakkını vermek gerekiyor. Çünkü bu ibadetha-

ne, "ibadet" için yapılmıştır ve sahibi Fatih de bu

maksat dışında kullanılmasına râzı olmamıştır. A-

dâlet'in bir de "sevdiklerimizin aleyhine de olsa a-

dâleti yerine getirmek" ilkesi vardır. Bu ilkeye göre

Ayasofya ile ilgili verilecek kararın sonucu, Atatürk'

ü sevenleri üzebilir. Fakat onlar üzülmesin diye, a-

dâletin gereğini uygulamaktan ve ona uymaktan

vazgeçilemez.

"Namus"a göre: Ayasofya'da aileye zarar verecek

işler de yapılmayacaktır. Çünkü orası bir ibadetha-

nedir.

"Özgürlük"e göre: Ayasofya insanları haksızlıkla tu-

tuklayan ve hapseden bir mekân olarak da kulla-

nılmayacaktır.

Görüldügü gibi, Ayasofya'nın ibadete açılacak ol-

masında Hakkı, Adâlet'i, Namus'u ve Özgürlüğü

çiğneyecek bir durum yoktur.

Sorulabilir: "Devletin Ayasofya üzerinde hiç mi hak-

kı yok?"

Devletin Ayasofya üzerinde tasarrufta bulunabile-

ceği durumlar olabilir. Meselâ savaş ve doğal felâ-

ket zamanlarında devlet bu ibadethaneyi, -eğer

başka bir yer yoksa- hastane, silah deposu, sığı-

nak olarak kullanabilir. Ama bunun dışında, bir dev-

let, halkının haklarını gasbedemez. Bu sebeple

devlet Ayasofya üzerinde keyfî tasarrufta buluna-

maz. Çünkü Ayasofya'nın bir sahibi ve vasiyeti var-

dır. Mülkün gerçek sahibi, haklarını bir vakfa devret-

miştir. Bu vakfın rızâsı olmadan, Ayasofya müzeye

çevrilemez. Vakıf da, mülk sahibinin haklarını ve

vasiyetini çiğneyemez. Görüldüğü gibi, Ayasofya'

yı keyfî olarak müze yapamayız.

Bir lider, halklarının hakkını gasbedemez. Çünkü

bir lider, halklarının hakkını korumak için vardır. Do-

layısıyla Ayasofya'nın müzeye çevrilmesi kararı,

eğri bir karardır. Bu haksız ve zorbaca kararı Ata-

türk nasıl verdi bilmiyoruz. Bu karar, resmî gazete-

de yayınlanmamış olduğuna göre, Atatürk'ün izni

olmadan devreye sokulmuş olabilir. Fakat şimdi

biz o kararın eğriliğini gördüğümüze göre, onu dü-

zeltmekle yükümlüyüz. Bu yükümlülük de şimdiki

yönetimin üzerindedir. AK Parti iktidarı da gerekli

düzeltmeyi yapmalıdır. Atatürk'ün itibarını düşü-

nenler de, bu düzeltmede devlete destek olmalı-

dır.

Şunu da unutmamalıyız: Ayasofya çalıntı bir mülk

değildir. Dolayısıyla kimse bu mülk üzerinde hak

iddia edemez. Çünkü Fatih Sultan Mehmed Aya-

sofya'yı, savaşarak kazanmıştır. Bu kazancı bazı

dinsizler, ateistler ve İslâm düşmanları "gasp" ola-

rak görebilir. Eğer bunu böyle kabul edecek olur-

sak, o zaman Amerika'yı bugünkü Amerikalıların

elinden almamız gerekir. Çünkü Amerika'yı, bugün-

kü Amerikalıların ataları, 80 milyon kızılderiliyi katle-

derek kurmuştur. Peki, şimdiki Amerikalıları dışarı-

ya atıp, Amerika'ya el koyabilir miyiz? Buna hakkı-

mız yoktur! Çünkü torunlar dedelerinin yaptıkların-

dan sorumlu değildir. (Bu da adâlet'in önemli bir

ilkesidir.) Aynı şekilde Türkiye dışında hiçbir devlet

Ayasofya'ya el koyamaz.

Peki, ateistlerin iddia ettikleri gibi, Ayasofya "gas-

bedilmiş bir mülk" müdür?

Fatih Sultan Mehmed İstanbul'u ve Ayasofya'yı, Hz.

Muhammed'in müjde ve kavliyle ve Allah'ın izniyle

almıştır. Allah'ın izni ve rızâsı varsa, sorun yoktur.

Yani Ayasofya, gasbedilmiş bir mülk değildir. Yani

İstanbul'un fethi, İslâmiyet'e ve Allah rızâsına da-

yanmaktadır. Dünya mülkü Allah'a ait olduğu için,

Allah dilediğine fetih ve savaş izni verir, dilemedi-

ğine vermez. Evrenin tek egemeni Allah, Fatih

Sultan Mehmed'e fetih iznini, Hz. Peygamber müj-

desi vasıtasıyla ve o dönemin dinî lideri desteğiyle

vermiştir. Fatih; "İstanbul'u fetheden kumandan ne

güzel kumandan" övgüsüne mazhar olmakla, Allah'

ın râzılığına ermistir. Bu sebeple İstanbul'un fethi

olayı, İslâmiyet dairesi dışında kalan değil, bu daire

içinde olan bir olaydır. (İslâm tarihçileri bu sırrı not

etmelidir). Dolayısıyla İstanbul'un fethi olayı bir

gasp değildir.

Asıl gaspçılar, dinsizler ve ateistlerdir. Çünkü dün-

ya ve evren mülkünü, babalarının çiftliğiymiş gibi

kullanıyorlar. Yani mülk Sahibi Allah'ın izni olmadan

yaşıyorlar. Çünkü dünya ve evreni ateistler yarat-

madı, Allah yarattı. Allah da, dünya ve evren mülkü-

nün Kendisine ait olduğunu Kur'an ile bildirmiştir.

Sorulabilir: "Türkiye dışındaki ülke insanlarının Aya-

sofya üzerinde bir hakkı yok mu?"

Yabancı ülke insanlarının Ayasofya üzerindeki hak-

kı; Ayasofya'yı seyretmek, uygun saatlerde içini

gezmek ve ibadet etmektir. Bunun dışında bir hak

iddia edemezler. Çünkü Ayasofya, Türkiye'nin mül-

küdür. Dolayısıyla bütün insanlık toplansa ve "biz

Ayasofya'nın müzeye dönüştürülmesini istiyoruz"

dese, bu istek kabul edilemez. Nasıl biz müslüman-

lar, Vatikan'ın câmiye çevrilmesini talep edemeye-

ceğimiz gibi...

Bir lider halklarının hakkını gasbederek başka ülke-

lerin halklarını mutlu edemez. Böyle bir şey, millete

ihanet olur. Dolayısıyla Atatürk'e ait olduğu söyle-

nen o kararı düzeltmek zorundayız. Türkiye Devleti

bu zorunluğu yerine getirmelidir. Hem de hiç vakit

kaybetmeden!

86 yıldır geçmişe ve gelmiştekilere yapılan ihanet

artık son bulsun. Bu şekilde Türkiye Devleti'nin bir

"hukuk devleti" olduğu ve o ülkenin siyasal sistemi-

nin "demokrasi"yle işlediği isbat edilsin.

İmza: Mehdiyet Makamı.

Not 1: Dinsizler ve ateistler, Allah'a inanmadıkları

için, İstanbul ve Ayasofya' nın "gasbedilmiş mülk"

olduğunu iddia etmeye devam edeceklerdir. Fa-

kat asıl gasbedici kendileridir. Çünkü kendilerine

ait bir mülk olmayan, Allah'a ait bir dünyada izinsiz-

ce ve hırsızca yaşıyorlar. En azından bu hırsızca

yaşamlarından utanmalıdırlar. Gerçek mülk Sahibi'

ni tanımalıdırlar.

Not 2: İslâmiyetle ilgisi olmayanlar, Ayasofya'nın

müze olarak kalmasının doğru bir karar olduğu dü-

şüncesini devam ettireceklerdir. Fakat bu konuda

söz hakkı önce hukukun, sonra müslüman halkın-

dır.

Not 3: Bu bildiri, Allah'ın Mehdisi ve yeryüzündeki

bütün müslümanların halifesi Mehmed Nur'an tara-

fından tasdik edilmiştir.

Not 4: Türkiye Büyük Millet Meclisi, 1924'de deak-

tif edilmiş olan Halifelik Makamı'nı tekrar aktif hale

getirmeye hazırlanmalıdır. Çünkü dünyadaki müslü-

manların idaresi bundan sonra Türkiye'den yapıla-

caktır. Eğer TBMM Halifeliği aktif etmeyi kabul et-

mezse, Türkiye'nin "Bölgesel Güç" olmasını da

reddetmiş olacaktır. Bu reddi yapan bir Türkiye'nin,

"Süper Güç" olması da mümkün olmaz. Dolayısıyla

Türkiye'de siyasete soyunacak olanların hedefinde

daima "Türkiye'yi Süper Güç yapmak" olmak zorun-

dadır. Bu zorunluğu kabul etmeyenler başarılı ola-

mayacaktır.

"Dünyadaki müslümanların idaresinin Türkiye'den

yapılacak olması"nın anlamı şudur: Bundan sonra

müslümanlar; hak, adâlet, namus ve özgürlük ilke-

lerini içermeyen sistemlerle yönetilemez. Bu işin

kontrolü, Hilâfet'e sahip olan Türkiye'nin elinde

olacaktır.

Not 5: Bu bildiride verilen hak, adâlet, namus ve

özgürlük ölçüsünü, Yeni Dünya Düzeni'nin temeli

yapmalıyız.

Not 6: Avrupa ve Amerika, Ayasofya konusunda

Türkiye'ye hak, hukuk ve adâleti çiğneyen dayat-

malarda bulunamaz. Yapılan dayatmalar reddedilir.

Avrupa ve Amerika; hak, hukuk ve adâleti çiğneme-

den hareket etmek zorundadır.

İmza: Mehdiyet Makamı.

                     Allah'tan başka ilah yoktur.

         Mehdi ve Mesih Allah'ın kulu ve elçisidir.

Zaman:  Yeni Çağ'ın yirmisi, Haziran'ın ikinci hafta-

sı.

Mekan:  Avrupa.

Makam: Uyarı ve Hakka dâvet.

Boyut:    Muranizm.

                                                  YAYINLAYAN

                                      AVRUPA  MURANİSTLERİ

                                       *   *   *