ALLAH DÜŞÜNÜR MÜ?

                      ALLAH DÜŞÜNÜR MÜ?

    herşeyi sayan ve hesaplayan ALLAHın adıyla

Bu suali cevaplayabilmek için önce "düşünme"nin

ne olduğunu bilmemiz gerekir. Düşünmek, "aklı iş-

letmek"tir. Aklı işletmek ise; "bilmek", "hesaplama

yapmak" ve "sonuç çıkarmak"tır. Allah da, "bilen",

"sayan", "hesaplayan" ve "hükmeden"dir. Allah'ın

"bilmek"ten başka "sayan" ve "hesaplayan" ve

"hükmeden" olduğunu bildiren bir çok âyet vardır.

Düşünmenin ne olduğunu ve Allah'ın da bir "sayıcı"

ve "hesaplayıcı" ve "hükmedici" olduğunu bilirsek,

"Allah'ın düşündüğünü" söyleyebiliriz.

Fakat bir kısım müslüman yazar; Allah'ın "bilen" ol-

duğunu, "düşünen" olmadığını iddia etmektedir.

Herhalde onlara bu iddiayı ettiren, aklın sadece bir

"bilme ve öğrenme aygıtı" olduğunu düşünmeleri-

dir. Bu düşünceye göre: "Allah her şeyi bilir. Her

şeyi bilenin de düşüncesi olmaz."

Ama akıl sadece bilme ve öğrenme aygıtı değildir.

Aklın fonksiyonlarında bilme ve öğrenme'den baş-

ka; anlama, hesaplama, hayal etme ve tasarlama,

kaydetme ve mantık da vardır. O halde aklın sade-

ce bir "bilme âleti" olmadığını kabul etmeliyiz.

Allah ise her şeyi bilmekte ve görmektedir. Fakat

bu bildikleri ve gördükleri arasında bir "hesaplama"

da yapmaktadır. İşte O'nun bu hesaplama yapma-

sını, "düşünme" olarak kabul edebiliriz. Düşünme,

aklı işletmektir. Aklı işletmek de, eldeki bilgilerle bir

hesaplama yapmak ve sonuç çıkarmaktır. Allah da

bir "hesaplama yapan" ve "sonuç çıkaran"dır. So-

nuç çıkarmak da, "hükme varmak"tır. Allah da "hük-

meden"dir. O halde demektir ki, karşımızda; bilen,

gören, hesaplayan ve hükmeden bir Allah vardır.

Eğer karşımızda bilen, gören, hesaplayan ve hük-

meden bir Allah varsa, demektir ki, Allah da bir tür

düşünceye sahiptir. O'nunkine de "Tanrısal düşün-

ce" diyebilir ve O'nun "düşündüğünü" söyleyebiliriz.

Bunu söylemek, "Allah'a âcizlik vermek" olmaz.

Evet, insan tam bilgiye sahip olmadığı için düşünür-

ken zorlanabilir. Fakat Allah böyle değildir. Çünkü

O, her şeyi bilir ve görür. Görmesi ve bilmesi eksik-

siz olduğundan da, bu bildikleri arasında bağlantı

kurmasında, hesaplama yapmasında ve sonuç çı-

karmasında yani "düşünme" eyleminde bulunma-

sında zorlanmaz. Bu konuda bir aczi olduğu ve

olacağı iddia edilemez. O halde Allah'ın düşünme

eylemi, insanınkiyle bir tutulamaz. Bir tutulamazsa,

O'nun düşüncesiz olduğu da iddia edilemez. İddia

edilemezse, O'nu aczden tenzih etmek maksadıyla

O, düşünme eyleminden hariç tutulamaz. Çünkü O,

düşünme eylemi içinde bulunan "sayma", "hesap-

lama", hüküm çıkarma-hükmetme" ve "kaydetme"

fiillerine sahiptir. Kur'anla sabit olan bu fiiller orta-

dayken, Allah'ı düşünme eyleminden nasıl hariç

tutabiliriz? Hariç tutarsak, Kur'ana zıt olmayacak

mıyız?

İnsan bir "gören"dir. Allah da bir görendir. İnsanın

bir "gören" olması karşısında Allah'ın da bir gören

olması, sorun yaratmıyor. Bu halde insanın düşün-

ce sahibi olması karşısında Allah'ın düşünmesi ne-

den sorun yaratsın? Allah'ın görmesi, duyması ka-

bul edilirken, düşünmesi neden kabul edilmesin?

Allah'ın görmesi, duyması ve konuşması gibi, he-

saplama ve sonuç çıkarma eylemi olan düşünmesi

de kabul edilmeli değil mi?

Peki, Allah sayma ve hesaplama yapıyorsa bu, "O'

nun her şeyi bilmediğini" göstermez mi? Veya Al-

lah her şeyi biliyorsa, O'nun sayma ve hesaplama

yapmasına ne gerek var?

Allah, her şeyi hesaplamış ve sonucunu bilmiştir.

Fakat O'nun bu bilmesi, yeni hesaplamalar yapma-

sına engel değildir. Bu şuna benzer: Bir okulda bir

öğretmen, kendi sınıfındaki öğrencilerin zekâ ve

çalışkanlık derecelerine bakarak kimlerin sınıfta ka-

lacağını, kimlerin geçeceğini önceden bilir. Ama

bu bilgisine rağmen her öğrencinin notunu kaydet-

meye ve hesaplamaya devam eder. Çünkü öğret-

menin bildiklerini, öğrenciler bilmemektedir. Öğret-

men de sonucu, sene sonunda öğrencilerine bir

karne ile bildirmek zorundadır.

Aynı şekilde yüce Allah da insanların her şeyini bil-

miştir. Fakat Allah'ın bildiklerini insanlar bilmemek-

tedir. Bunun için Allah, herkesin iyilik ve kötülüğünü

kaydeder ve hesaplamasını yapar. Hesap Günü'n-

de de herkesin çalışma defterini ve karnesini bir

hologramdan defter olarak eline verir. Bu defterle-

rin içindeki sonuçlara göre de, cenneti kazananlar

ve kaybedenler ortaya çıkar.

Demek oluyor ki, Allah'ın hesaplama içinde olması,

O'nun her şeyi bilmediğini göstermez. Çünkü O,

her şeyi bilse de yine hesaplama yapar. Çünkü so-

nucu kullarına göstermesi gerekiyor. Bunu göster-

mezse, kimseyi cezâlandırma ve mükâfatlandırma

gerekçesi olmaz. Bu halde de insanları sınamanın

bir anlamı kalmaz.

Eğer Allah insanları yaratıp; "Ben sizlerin yapacağı-

nız işlerin sonucunu biliyorum" diyerek, imtihansız

olarak onların bir kısmını cennete, bir kısmını da

cehenneme gönderse, cennetlikler diyecek: Biz

bir iyilik yapmadan, hak etmeden bizi neden cenne-

te gönderdin? Cehennemlikler de diyecek: Biz bir

kötülük yapmadan bizi niçin cehenneme attın? Bu

mu Senin adâletin? Bize neden zulmediyorsun?

İşte bu itirazları önlemek için her şeyi bilen Allah'ın

insanları imtihana tabi tutması şart olmuş. Bu imti-

han için de Peygamberlerini göndermiş. Ta ki in-

sanlar görevlerini bilsin ve "bizi Kendinden ve va-

zifelerimizden habersiz bıraktın" şeklinde bir ba-

haneleri kalmasın.

Allah'ın insanların başına gelecekleri ve neler ya-

pacaklarını önceden bilmesi, onları imtihana tabi

tutmasını boşa çıkarmaz. Çünkü bilmek ayrıdır,

zorla yaptırmak ayrıdır. Yani bir şeyi bilmek, zorla

yaptırmak değildir. İnsanlar da iyi ve kötü yolu seç-

mekte serbest bırakılmış ve seçimlerinin sonucu

da onlara önceden Kitaplar yoluyla bildirilmiştir. Bu

bildiri ve seçim karşısında kimse tabi tutulduğu im-

tihanın geçersiz olduğunu iddia edemez. Çünkü Al-

lah kimseyi zorla doğru yola veya eğri yola götür-

müyor. Herkes seçimini özgür iradesiyle yapıyor.

Allah da herkesi seçtiği yola götürüyor. Eğer böyle

olmasaydı, dünyada bir tek ateist bulunmaz, hepsi

de Allah yolunda olurdu. Ama onlar Allah'ın yolun-

da değil, şeytanın yolundadırlar. Demek Allah'ın

bilmesi, zorla yaptırma değildir. Çünkü ateistler,

kendi istekleriyle ateist olmuşlardır ve yine kendi

istekleriyle Allah'ı inkâr etmekte ve O'nun yoluna

girmemektedirler. O halde Allah'ın bilmesinde bir

cebir yoktur.

Ateistler istiyor ki, Tanrı her şeyi bilmesin. Ancak

bu takdirde onlara göre insanların sınanması ge-

çerli olur. Ama Tanrı her şeyi bilmediğinde de;

"Tanrı her şeye muktedir değildir" diyecekler. Yani

ateistler kendi keyflerine göre bir Tanrı istiyorlar.

Allah da onların isteklerine göre bir Tanrı olmadığı

için, O'nu reddediyorlar. Yani "âciz" bir Tanrı istiyor-

lar ki, Tanrı onları değil, onlar Tanrı'yı yönetsin!

Kendileri Tanrı'nın yerine geçsin...

Yüce Allah da onların bu düşüncesine Kur'anıyla:

"Allah'tan başka tanrı yoktur. O'ndan başkası tanrı

olamaz" diyerek cevaplıyor. Çünkü bu evreni ve i-

çindekileri yaratacak, yaşatacak ve yönetecek bilgi,

kudret ve kabiliyete sahip olmayan bir kimse, ger-

çek Tanrı olamaz.

O halde ateistler şunu iyi bilmelidir: Akıl uydurması

bir tanrı, gerçek Tanrı olmaz. Gerçek Tanrı, elçi ve

kitap gönderendir. Doğa, madde, tesadüf ve kendi-

kendinelik ise bir elçi ve kitap göndermemiştir ve

gönderemezler de. Böyle bir gönderim olmadığına

göre, Allah'ı inkârları da geçersizdir. Çünkü (onların

düşüncesine göre "evren oluşurken") onlar, evrenin

"kendikendine" veya "tesadüfen" veya "sebeplerin

bir araya gelmesiyle" veya "doğa yasalarıyla" oluş-

tuğuna şahit olmadılar. Buna dair kesin bir bilgileri

de yoktur. Böyle bir şahitlik ve kesin bilgiye sahip

olmadıkları halde yaptıkları inkârın da bir geçerliği,

gerçekliği ve haklılığı yoktur.

Ateistlerin bu geçersizlik, gerçek dışılık ve haksız-

lıktan kurtulmak için gösterecekleri gayret, en insa-

nî bir davranış olur. Tabii hedeflerinde hakiki insan

olmak gibi bir istekleri varsa...

Kimse unutmasın! Ölümden sonra yok oluş yok. Ya

cennet var, ya da cehennem! Cennet, hakiki insan-

ların yurdudur. Cehennem de, hakiki insanlıktan u-

zak kalmışların hapishanesi!

Not 1: Kur'anda "Allah'ın düşünmesi" ile ilgili açık

bir âyet yoktur. Fakat O'nun; "bilen", "sayan", "he-

saplayan" ve "hükmeden" olduğunu bildiren âyetler

vardır. Bu âyetler de, "düşünmenin araçları"dır. Bu

da demektir ki: Allah da düşünür. Çünkü yüce Allah'

ın; yaratmak, yaşatmak ve yönetmek gibi en büyük

üç fiili vardır. Bu fiiller de düşüncesiz olmaz. Yani

(bilmek, görmek, duymak ve konuşmak'tan başka)

sayması, hesaplaması, tasarlaması ve çıkarım

yapması olmayan bir Allah'ın; yaratması, yaşatması

ve yönetmesi de olamaz. Madem yaratması, yaşat-

ması ve yönetmesi var, o halde O, en iyi düşünen-

dir. O'nun düşüncesi de; bilme, sayma, hesaplama

ve hükmetme'ye dayanıyor. Bundan başka kaydet

mesi ve kaydettirmesi de vardır. Bu kaydettirme iş-

lemi de, O'nun "Tanrısal Bilgisayarı"na işaret eder.

Bu da Kur'anda, "kaydedici kitap" veya "kaydedici

levha" şeklinde bildirilir.

Sözün özü: Görmesi, duyması ve konuşması olan

bir Allah'ın; "düşünmesi" de olduğunu söylemekte

bir sakınca yoktur. Ancak şunu da söylemek de

fayda var: Allah bir anda her şeyi eksiksiz gördüğü

için, bir anda sonuçları da görmektedir. Bunun için

Kur'anda Allah'ın "düşünmesi"nden değil, "herşeyi

bilmesi"nden bahsedilir. Yani yüce Allah sürekli o-

larak herşeyi görmekte ve onların sonuçlarını da

bilmektedir. Bununla birlikte O, düşünmenin araçla-

rına da sahiptir ve onları kullanmaktadır. Buradan

da şunu çıkarabiliriz ki; görmesi eksiksiz olanın, dü-

şünmesi değil, bilmesi olur. Allah ile insanın düşün-

mesi arasındaki fark şudur ki; insan, düşünmek için

zamana muhtaçtır. Fakat Allah zamana muhtaç de-

ğildir. Yani Allah, bir anda bakar, görür, hesaplar ve

sonuç çıkarır. İşte O'nun düşünmesi de böyledir.

Sözün özünün özüne gelirsek: Allah herşeyi bilen-

dir. Eğer Allah herşeyi biliyorsa, düşünmesine ge-

rek yoktur. Çünkü herşey O'nun görmesi altındadır.

Fakat yeni işler ve icadlar yapmak ve yeni kararlar

vermek isterse, bunlar da düşünmeyi, yani sayma

ve hesaplamayı ve sonuç çıkarmayı gerektirir. Al-

lah'ın görmesi ve bilmesi eksiksiz olduğundan da

O, bütün bu işlemleri bir anda zamansız olarak

gerçekleştirir, insan gibi saatlerce, dakikalarca dü-

şünmesine ihtiyacı yoktur. Yani, insanın düşünce

sistemiyle Allah'ın düşünce sistemi bir ve eşit de-

ğildir.

Bildiklerimiz, Allah'ın öğrettiği kadarıdır. En doğru-

sunu yine yüce Allah bilir. Hatalı bir söz ettikse, Al-

lah bizi affetsin.

Not 2: Allah'ın düşünce sisteminin küçük bir örneği

Google'da ve hesap makinasında da vardır. Onlar

da (istenene) bir anda bakar, görür, hesaplar ve so-

nuç verir. Ama insan, onların yaptığını kendi aklıyla

yapmaya çalışsa, onların verdiği sonuca ulaşabil-

mek için saatlerce, dakikalarca, belki senelerce

uğraşması gerekir.

Not 3: İnsan herşeyi bilseydi, düşünmesine gerek

kalmazdı.

Not 4: Allah'ın bir düşünce sisteminin olması, yani

sayması, hesaplaması ve sonuç çıkarması, O'nun

"herşeye kadir olduğu" gerçeğiyle çelişmez.

Not 5: Allah her işi "ol" emriyle yapmaz. O'nun, in-

sanı iki eliyle yapması, şekillendirmesi, ruh üfleme-

si yani programlaması gibi işleri de vardır. Bunlar

da O'nun, bir "düşünce sistemi"nin bulunmasını

gerektiriyor.

Not 6: Allah'ın yaratma sistemi, basitten mükem-

mele doğrudur. Ama yarattığı her basit şey, çok

mükemmeldir. Bunlar da, "hesaplama" ile ilgili

işlerdir. Yani, bir "düşünce sistemi" olmadan

olmaz.

Not 7: Dünya Müslüman Âlimler Birliği, bu bildiriyi

incelemelidir.

                     Allah'tan başka ilah yoktur.

          Mehdi ve Mesih O'nun kulu ve elçisidir.

Zaman:  Yeni Çağ'ın onbeşi, Ramazan sonu.

Mekan:  Avrupa.

Makam: Cevaplama.

Boyut:   Muranizm.

                                                   YAYINLAYAN

                                       AVRUPA  MURANİSTLERİ

                                       *   *   *