DEİST VE ATEİSTLERE DUYURU!

            DEİST VE ATEİSTLERE DUYURU!

         evreni yönetmekte olan TANRInın adıyla

(Bu bildiri, deist ve ateistler için yazılmıştır.Deist ve

ateist olmayanlar, onlara yapılan hitaptan alınma-

sınlar.)

Ey deist ve ateistler! Biriniz evrenin Sahibi'ni inkâr

etmekte, ötekiniz de evrenin Sahibi'nin yarattıkla-

rıyla ilgilenmediğine inanmakta. İnkârınızı ve yanlış

inancınızı tekrar gözden geçirmeniz için size şunla-

rı söylememiz gerekiyor:

Ey ateist insan! Neye dayanarak evrenin Sahibi'ni

inkâr ediyorsun? İnkârının delili nedir? "Evrenin bir

Sahibi olamayacağı" inancına nasıl ulaşıyorsun?

Seni ve evreni sen yaratmadığına göre, sen ve ev-

ren nasıl varoldu?Yoksa "kendi kendine oluştu" mu

diyorsun? Ama sen kendi kendine oluşmadın! Çün-

kü senin oluşman için "sperm" denen canlı bir to-

hum gerekiyordu. Sonra bu tohumun annenin yu-

murtası ile ana rahmi tezgâhında birleşmesi ve bü-

yümesi gerekiyordu. Bu büyümenin olabilmesi için

de annenin hava, su ve topraktan gelen gıdalarla

beslenmesi gerekiyordu. Bu beslenmenin olabilme-

si için de aya, dünyaya, güneşe, yıldızlara ve bun-

larla birlikte koskoca bir işleyen evrene gerek vardı.

Demek sen, "kendi kendine" oluşmamışsın. Senin

varlığının oluşumu için çok şeylere ihtiyaç olmuş.

Fakat bu ihtiyaç maddeleri ayrı ayrı kalmamış. Hep-

si bir araya gelmiş ve getirilmiş ve herşey birbirine

yardımcı olmuş. Bu sayede de senin varlığın vücut

bulmuş.Demek senin varlığın "kendi kendine" veya

"tesadüfen" veya "annesiz-babasız-evrensiz" oluş-

mamış. Seni atomlar da yaratmamış. Seni tabiat da

yaratmamış. Çünkü anne-babanın "birleşme isteği"

olmasaydı, tabiat seni doğuramazdı.Öyle değil mi?

O halde hava, su, toprak ve güneşten ibaret olan ta-

biat ve doğa'nın senin "yaratıcın" olmadığını görü-

yorsundur. Ama senin "doğada" yaratıldığın doğru-

dur. Doğru olmayan ise, doğa'nın "yaratıcı" olduğu-

dur.

Senin varlığının oluşumu için "işleyen bir evren"e

gerek vardı. Eğer işleyen bir evren olmasaydı, se-

nin varlığından bahsedilemeyecekti. Peki, evreni

kim işletmektedir. Yukarıda anlatılanlarda gördün:

Sen, tesadüfen veya kendi kendine oluşmadın ve

aynı zamanda "sahipsiz" de değildin. Çünkü senin

"sen" olmana yarayacak bir anne-baban vardı. On-

ların "isteği" olmasaydı, sen var olamayacaktın.

Peki, o halde bu evren ve içindekiler nasıl "Sahip-

siz" olabilir? Evrenin yapıcısı ve işleticisi ve onun

işlemesini isteyen kimdir? Bunu sorman gerekir.

Çünkü sen sahipsiz olamıyorsan, senin yapılışının

fabrikası olan evren de sahipsiz olamaz.

Eğer dersen: Benim sahipli olmam, evrenin de sa-

hipli olmasını gerektirmez! Neden gerektirmesin?

Buna dair delilin nedir? Ama bununla ilgili bir deli-

lin yoktur! Çünkü evren oluşurken veya oluşturulur-

ken sen bu oluşuma şahitlik etmedin ve edemez-

din. O halde bu delilsiz iddiandan vazgeçip, evre-

nin Sahibi'ni aramalısın ve aramak zorundasın.

Çünkü Sahip'ini bilmeyen ve bulmayan bir insan,

annesiz ve babasız bir çocuk gibi öksüz ve yetim

kalır. Siz inkârcı ateistler de şu anda öksüz ve ye-

tim kimselersiniz. Bu öksüzlük ve yetimlikten kurtul-

malısınız. Bu kurtuluş için de, evrenin Sahibi'nden

size bir Elçi ve Kitap gönderilmesi gerekir. O Elçi

ve Kitap olmadan siz, Sahibiniz'i asla bilemez ve

bulamazsınız. Ama evrenin Sahibi, aklınızın yeter-

sizliğini bilerek bir Elçi'nin gerekli olduğunu bilmiş

ve onu size göndermiş. O son Elçi de, Hazret-i

Muhammed'dir. Ondan önce de İsa ve İsa'dan ön-

ce de Musa gönderilmiş. (İsa ile Musa'nın arasın-

da da 18 kadar Elçi bulunuyor.)

Eğer bu gönderilmiş Elçileri inkâr ederseniz, evre-

nin Sahibi ve yaratıcınız kim olduğunu asla bileme-

yeceksiniz.

Peki, bu saatten sonra Sahibiniz'in kim olduğunu

bilmeden, O'nu bulmadan durabilecek misiniz? Du-

rabilir misiniz? Duramazsınız! Çünkü aklınız var, ak-

lınız buna izin vermez. Çünkü aklınız; evrenin Sahi-

bi kim olduğunu, yaratılış sebebinizi, "ölüm son mu,

sonrasında ne var?" bilmek ister. Bu sebeple mad-

dece, bitkice, hayvanca ve şeytanca bir hayat yaşa-

yamazsınız. Çünkü bu suallerinize olumlu bir cevap

bulmadan yaşamaya devam etmeniz, sizi insanlık-

tan düşürür, insanlığa çıkarmaz. İnsan da, hakiki in-

san olmadan bir hiçtir! Hiçliğe râzı mısınız? Râzı o-

labilir misiniz? Hiçliğe râzı olduğunuzda size "in-

san" denmeyeceğini de bilmelisiniz. O halde insan

olmak isterseniz, Sahibiniz kim olduğunu bilmek

zorundasınız. Eğer bilmek isterseniz, aradığınız

cevabı Kur'anda bulacaksınız.

Eğer Kur'anı ve onun aracısı Hazret-i Muhammed'i

ve onu görevlendiren evren Sahibi'ni inkâra devam

ederseniz, bunun bir karşılığı ve sorumluluğu ola-

caktır. Bu karşılık ve sorumluluğa göre, ebedî bir

cezâ alacaksınız. Ama inkâr yerine inancı seçerse-

niz, bunun karşılığı da ebedî bir mükâfat olacaktır.

Eğer ebedî mükâfata talip olursanız, bu takdirde

yerine getirmeniz gereken görevler vardır. İlk gö-

rev: Evrenin Sahibi'nin varlığına ve birliğine ve or-

taksızlığına inançtır. Sonra O'nun ışından ve ışık-

tan yaratılmış memurları olan meleklerine, sonra

Kendi ile insan arasında aracı olan Elçilerine, sonra

insanın yaratılış ve yaşatılış ile ilgili suallerine ce-

vap olan Kitaplarına; sonra kıyameti, yeniden dirilti-

lişi, hesap verişi ve sonrasında cennet veya cehen-

neme geçişi içeren ötedünyasına inanmaktır.

Bu inançtan sonra da evren Sahibi'ne teslim olmak

gerekiyor. Teslim olmanın şartları da şunlardır: 1-

Haklı olmak. 2- Adâletli olmak. 3- Namuslu olmak.

4- İbadetli olmak. 5- Ahlâklı olmak. 6- İyilikçi olmak

ve kötülüğü terketmek. Bu şartların içerik ve ayrıntı-

larını daha önceki bildirilerimizde açıklamıştık.

Bakabilirsin:

http://kuranisthaber.blogspot.de/2018/05/kurandan-bazi-ayetlerin-cikarilmasini.html

http://kuranisthaber.blogspot.de/2018/05/dinini-yenilemek-isteyen-muslumanlara.html

Eğer Yaratan'a teslim olmayı kabul ederseniz, O'na

teslim oluşa girişiniz şu sözlerle olacaktır: "Şahitlik

ederim ki, Kur'anın bildirdiği Tanrı tektir, O'ndan

başka tanrı yoktur. İsa, Musa ve Muhammed de O'

nun kulu ve elçisidir."

Bu teslim oluş'a girişteki şahitliğin birinci cümlesi o-

lan; "Tanrı tektir, O'ndan başka tanrı yoktur" sözleri-

nin anlamı şudur: Evrenin sahibi olan Tanrı tektir.

Çünkü bu evreni ve içindekileri yaratmak, yaşatmak

ve yönetmek için bu üç büyük fiili yapabilecek son-

suz bir güce, bilgiye, servete, hayata ve bunlarla

birlikte herşeyi görmeye, duymaya ve gerektiğinde

herkese ve herşeye sesini duyurabilmeye gerek

var. Bu gereklikler de ancak evren Sahibi'nde bu-

lunmaktadır. Yaratılmışlar ise o gerekliklere sahip

değildir. O gerekliklere sahip olmayanlar ise Tanrı

olamaz. Dolayısıyla Tanrı tektir. Tek Tanrı'nın âciz-

liği ve fakirliği olmadığı için de O'nun ortağa ihtiyacı

yoktur.

Teslim oluşa girişteki şahitliğin ikinci cümlesi olan:

"İsa, Musa ve Muhammed tek Tanrı'nın kulu ve el-

çisidir" sözünün anlamı da şudur: Tanrı ortaksız o-

lur, ama elçisiz olmaz. Çünkü elçi olmazsa, yara-

tılmışlar niçin yaratıldıklarını, görevlerinin ne oldu-

ğunu bilemezler. Bu da Tanrı'nın yaratıcılığındaki

maksada zıttır. Bu zıtlık da ancak elçilerin gönderil-

mesiyle ortadan kalkar. Bu şekilde insanlar da Tan-

rı'dan gerekli haberi alırlar, yollarını bulurlar, görev-

lerini bilirler. O halde Tanrı elçisiz olamaz. Ama el-

çiler de Tanrı olamaz. Çünkü İsa'nın, Musa'nın ve

Muhammed'in bu evreni ve içindekileri yaratacak,

yaşatacak ve yönetecek sonsuz güçleri, herşeyi bi-

lecek bilgileri, herşeyi varedecek sanat ve servetle-

ri ve evrenin ömrüne yetecek sonsuz hayatları yok-

tur. Bunlarla beraber herşeyi görecek gözleri, her-

şeyi duyacak kulakları ve herşeye seslenebilecek

dilleri de yoktur. Bunlara sahip olmayanlar da Tanrı

değil, ancak "kul" olabilir. Bu sebeple bütün elçiler

tek Tanrı'nın kulu ve yaratığıdır. Yaratıklar, Tanrı'ya

kız ve oğul da olamazlar. Çünkü Tanrı'nın sonsuz

hayatı olduğu için kız ve oğula ihtiyacı yoktur ve O,

yaratılmışlar soyundan değildir. O, bütün soyları

yaratandır.

Ey ateistler, ey Tanrı ve âhiret inkârcıları! Nefis ve

şeytanınız sizi, Tanrı'ya teslim oluştan uzak tutmak

ister. Fakat siz, nefis ve şeytanınıza teslim olmama-

lısınız. Çünkü bu dünyada ebediyen kalamazsınız.

Ölümü öldürecek bir çareniz de yoktur. Ömrünüz

de tükeniştedir. Ölümünüzden sonra sizden hesap

soran bir Tanrı karşınıza çıktığında ne yapacaksı-

nız? Çünkü doğmayı engelleyemediginiz gibi, tek-

rar diriltilişi engelleyecek gücünüz de yoktur. Evren

de sahipsiz değildir. O Sahip de bu evreni ve için-

dekileri boşuna yaratmamıştır. Sizden hesap sora-

cağını da Kur'anıyla bildirmiştir. Bu hesap verişten

sizi kurtaracak bir çareniz var mı? Madem bir çare-

niz yok, o halde Tanrı'ya teslim oluşla hakiki insan

oluşa geçmeyi kabullenmelisiniz. Eğer kabullen-

mezseniz, ebedî bir cezâyı haketmiş olacaksınız.

Çünkü sizin varlığınız için koskoca bir evren işletil-

di. Siz ise inkârınızla bu çok kıymetli işletişi hiçe

saydınız ve Tanrı'nın çalışmalarını boşa çıkarmış

gibi oldunuz. Birisi sizin çok kıymetli ve çok büyük

çalışmalarınızı boşa çıkarsa ne yaparsınız? Onu

en ağır bir cezâ ile cezâlandırmak istersiniz değil

mi? İşte eğer siz de inkârınıza devam ederseniz,

Tanrı'daki karşılığınız da bu olacaktır. Tanrı'nın

cennetini kazanmak varken, O'nun cehennemini ni-

çin kazanasınız? Var mı sizi zorlayan veya engel o-

lan? Zafer istiyorsanız, nefis ve şeytanınızı yenmek

zorundasınız. Eğer onlara yenilirseniz, ölümden

sonraki mekânınız cehennem olacaktır. Eğer ce-

hennemi ortadan kaldıracak bir gücünüz varsa, hay-

di gösterin! Biz de dâvetten ve uyarıdan vazgeçe-

lim...

Madem sizi cehenneme atılmaktan kurtaracak bir

gücünüz yoktur, o halde sizi yaratan ve yaşatmakta

olan tek Tanrı'nıza teslim olun, kurtulun! Hem unut-

mayın: Size verilmiş ve verilmekte olan şu güzel

hayat, teşekkürü gerektirir, inkârı değil. Sizi "mede-

nî insan" haline getirecek olan da teşekkürdür. Bu

teşekkürü yapmalısınız. Yapmalısınız ki, hakiki in-

san olasınız.

Ey deistler! Sizi yaratmış olan Tanrı'nın evrene ka-

rışmadığını, O'nun elçi ve kitap göndermesine de

gerek olmadığını, ötedünyanın bulunmadığını, siz-

den hesap sorulmayacağını, cennet ve cehenne-

min de olmayacağını kabul etmiş ve inanmışsınız.

Peki, sizin bu inancınızı haklı çıkaracak deliliniz ne-

dir? Ama Kur'an, sizin inancınızdaki iddialarınızı

binlerce kez yalanlamaktadır.Var mı Kur'anı çürüte-

cek ondan üstün bir kitabınız? Kitabınız yoksa neye

dayanıyorsunuz? Madem üstün kitabınız yoktur, siz

zannınıza dayanıyorsunuz demektir.Zan ise, gerçe-

ğin yerini tutmaz. Gerçeği ancak Kur'anda bulabilir-

siniz. Kur'andaki gerçeği kabullenmediğiniz müd-

detçe inancınız geçersizdir. O halde kendinize ge-

çerli bir inanç bulmak zorundasınız. Eğer geçerli bir

inancı aramaya çıkarsanız, önce şunları düşünme-

ye başlamalısınız:

Çok büyük bir fabrika olsun ve bu fabrikanın bir de

patronu bulunsun. Fakat bu patron fabrikasıyla ilgi-

lenmesin. Çok pahalıya üretilen mallar da çöpe a-

tılsın. Ve bu şekilde o patron aptalca, amaçsızca

işler yapmış olsun; kendini hiçe indirsin; mümkün

mü? Mümkün olabilir mi? Mümkün olmayacağını

çok iyi biliyorsunuz!

O halde bu evreni ve içindekileri yaratan ve işlet-

mekte olan Tanrı, bu çok büyük evren fabrikasıyla

nasıl ilgilenmez? Ve bu fabrikanın en eşsiz üretimi

olan "insan"ı nasıl boşuna yaratmış ve başıboş bı-

rakmış olabilir? Onun ölümle mezar denen çöpe

atılmasına nasıl râzı olabilir? Hiç mümkün mü? As-

la! Siz nefis ve şeytanınıza ve zannınıza uyarak

mümkün görseniz bile, sizi yaratan Tanrı, bunun

böyle olmadığını indirdiği Kur'anla binlerce kez

haykırmaktadır. Bu haykırışı dinlemelisiniz. Dinler-

seniz göreceksiniz ki; inkâr edemediğiniz Tanrı'nız,

daima iş başında, yönetim başındadır. Uykuya ve

dinlenmeye ihtiyacı yoktur.Herşeyi görmekte ve bil-

mektedir. Evreni de belirli bir gaye ve müddet için

yaratmış,insanı da başıboş bırakmamıştır.Ona çok

önemli bir görev yüklemiştir. O görev de, O'na inan-

mak ve teslim olmaktır. Eğer teslim olmazsanız, e-

bedî bir cezâ alacaksınız. Sizi bu cezâyı almaktan

kurtaracak bir çâreniz olmadığına göre, O'na teslim

olmayı kabul etmelisiniz. Deistlikte kalmak size e-

bedî bir gençlik,ebedî bir güzellik ve ebedî saadet-

li bir hayat kazandırmaz. Ama teslim oluşta bu ka-

zanç mutlaka var.Çünkü yüce Tanrı vaadinden dön-

mez ve kalbinizin çok istediği o kazancı size verebi-

lecek güçte ve zenginliktedir. O halde siz de nefis

ve şeytanınızı değil,kalbinizdeki ebediyet arzusunu

dinlemelisiniz. Aksi halde "kaybeden" olacaksınız.

Kazanan olmak varken, niçin kaybeden olasınız ki?

O halde gerçeği kabul ediniz, insanlığınızı kurtarı-

nız. Deistlikte kalarak kalbinizi katletmeyiniz. Eğer

bu katliamı işlerseniz, evren kadar büyük bir cezâ

alacaksınız. Ve bu cezânız sonsuz olacaktır. Çün-

kü size dünyada ebedî bir hayat verilmiş olsaydı,

Tanrı'nın meleklerini, elçilerini, kitaplarını ve öte-

dünyasını sonsuza kadar inkâr edecektiniz. Bu se-

beple size de sonsuz bir cezâ vermek adâletli hale

gelmekte ve adâlet olmaktadır. Tanrı da mutlak a-

dâlet sahibidir ve adâletin gereğini yerine getire-

cektir. Buna hiç şüpheniz olmasın! Bir şüphenizin

kalmış olabilmesi için de, evrene hükmedecek ve

Tanrı'ya engel olabilecek bir gücünüz ve ölümsüz-

lüğünüzün olması gerek. Madem bu gereklere sa-

hip değilsiniz ve asla sahip olamayacaksınız, o

halde kızılderelilerin Manitu, Yahudilerin Yehova

ve Müslümanların "Allah" dediği tek Tanrı'ya teslim

olunuz. Kurtuluşunuz ve gerçek insan oluşunuz bu

teslim oluştadır. O kadar!

İmza: Mehdiyet Makamı.

NOTLAR

Not 1: Ey ateistler! Eğer evrenin Sahibi'ne inanmak

isterseniz, şu sözler O'nu bilmenizde yardımcı ola-

caktır: Kitap yazarsız olmaz. Kitap da yazar olamaz.

Aynı şekilde bu evren de Sahipsiz olmaz ve evren

Sahip'inin yerine geçemez. Kitabın harfleri kitabı

yazamayacağı gibi, evrenin atomları da evreni ya-

pamaz. Kalem, kâğıt ve mürekkebin kendi kendine

bir araya gelip tesadüfen anlamlı bir kitabı yazmala-

rı mümkün olmadığı gibi, evrendeki madde ve e-

nerjinin de kendi kendine bir araya gelip ve hareke-

te geçerek tesadüfen şu işleyişte olan evreni mey-

dana getirmesi ve "Yaratıcı" makamına çıkması

mümkün değildir. Yaratıcı makamında olmayanlar

da ancak "yaratık" ve "yaşatık" olarak kalır. Kitap,

yazarının elinde olduğu gibi, evren de onu Yapan'

ın avucu içindedır. (Buradan evrenin Sahibi'nin ne

kadar büyük olduğunu anlayabilirsiniz.) Kitabı yazan

yazarın o kitabı yazabilecek gücü, bilgisi, seçmesi,

istemesi ve ayrıca görmesi, duyması ve konuşma-

sı olduğu gibi, evren Sahibi'nin de evreni yaratıp iş-

letebilecek gücü, bilgisi, istemesi, seçmesi ve

bunlarla birlikte görmesi, duyması ve konuşması

da vardır. Bir yazar yüzlerce fiile sahip olduğu gibi,

evrenin Sahibi de yüzlerce fiile sahiptir. Ancak ev-

ren Sahibi'nde kusurlu fiiller bulunmaz. Çünkü O

her noksandan arınmıştır. Ayrıca şunları da ekle-

memiz gerekiyor: Kitap, onu yazan yazarla bir, ben-

zer ve eşit olmadığı gibi, evren ve içindekiler de,

evrenin sahibi olan Tanrı'yla bir, benzer ve eşit ola-

mazlar. Kitabın yazarı kitap cinsinden olmadığı gibi,

evrenin yazarı olan Tanrı da evren ve içindekilerinin

cinsinden değildir.

Eğer derseniz: "Evrenin Sahibi nasıl bir varlıktır?

Nerededir? O'nu neden göremiyoruz?"

Evrenin Sahibi, varlığın Varlığı'dır. Varlığı kendin-

dendir. Yerlerin ve göklerin ışığıdır. Sahip olduğu

ışık, "ruhlu ışık"tır. Yani fiil ve sıfatları olan ışıktır.

O'ndaki ışığın misli, dengi ve benzeri yoktur. Dola-

yısıyla yıldızların ruhsuz ışığı, evren Sahibi'nin ışı-

ğı yanında gölge gibi kalmakta, O'nunla eşit olama-

maktadır. Çünkü yıldızlar, evren Sahibi'nin yaratığı-

dır. Yaratık da Yaratıcı'sını geçemez. Kitabın Ya-

zar'ı geçemeyeceği gibi.

Evren Sahibi'ni göremeyiz. Çünkü O, kişiliğiyle ev-

renin üstünde ve ötesindedir. Fakat ruhlu ışığıyla

herşeyin yanında ve bütün evreni kaplamış ve ku-

caklamıştır. Güneş de dünyamızdan uzaktır, fakat

ısı, ışık ve ışınlarıyla daima bizim yanımızdadır ve

dünyamızı kucaklamış durumdadır.

Not 2: Ey deistler! Sizler de eğer inancınızı düzelt-

mek isterseniz, şu sözleri dinleyiniz: Evrenin Sahibi

olan tek ve gerçek Tanrı'nın, "melekleri" vardır. Bir

devlet nasıl memursuz olmazsa, Tanrı'nın yıkılmaz

devleti de memursuz olmaz. O memurlar da melek-

lerdir. Melekler, ışıktan ve ışından yaratılmıştır. I-

şıktan oldukları için yer kaplamazlar. Işından olan

melekler ise görünmezler. Yoğun ışıktan yaratılmış

melekler ise Peygambere görünür. Melekler yemez

ve içmezler, cinsiyetleri de yoktur. Yaratıcı'dan izin-

siz iş yapamazlar. Yaratıcı ne emrederse ancak o-

nu yaparlar. Şu anda yeryüzünde milyarlarca melek

vazife görmektedir. Yıldızlar onların yurdu, mekânı

ve gemisidir. Dolayısıyla gerçek uzaylılar, melekler-

dir. Onları görebilmek için kendimizi ışığa dönüştür-

memiz gerekir. Ancak yoğun ışıktan yaratılmış me-

lekler kendilerini gösterirlerse, onları görebiliriz.

Evrenin Sahibi, insanlar arasından Elçi de seçer ve

ona kitap da gönderir. Fakat bu kitap, söz halinde,

görevli Elçinin kalbine indirilir. Sonra kalbe indirilen

bu sözler Elçi tarafından kitaplaştırılır. O kitap da,

"Tanrı Kitabı" olur. Merak edebilirsin: "Bir insanın

kalbine söz nasıl indirilebilir?" Çünkü insan kalbinde

küçücük iki tane beyin vardır. Bu beyinlerden biri

duygularımızı depolar. Ötekisi de mesajlaşma işle-

vi görür. Cep telefonunuza nasıl mesaj geliyorsa,

Elçinin kalbine de ona benzer şekilde Tanrı mesajı

gelmektedir. O mesaj da Elçi tarafından kalpte o-

kunmaktadır. Tanrı ortaksız olur, ama Elçisiz olmaz.

Çünkü yüce Tanrı büyüklüğü ve saygınlığı dolayı-

sıyla insanların ayağına gelmez. Bunun yerine on-

lara Elçi gönderir. Eğer Elçi olmazsa, insanlar niçin

ve kim tarafından yaratıldıklarını ve görevlerinin ne

olduğunu bilemezler. Bu da Tanrı'nın amacıyla

bağdaşmaz. Dolayısıyla evren Sahibi Elçisiz ve

Kitapsız olmaz. Eğer yeryüzünde cinler ve insanlar

bulunmasaydı, o zaman Elçi ve Kitaba gerek kal-

mazdı.

Yüce Tanrı ötedünyasız da olmaz. Çünkü bu Dün-

ya, ebedî bir cezâ ve mükâfat için yetersizdir. Ne-

den yetersizdir? Çünkü şunu düşünün: Meselâ mil-

yonlarca masûm Yahudi'yi katletmiş olan Hitler'i ce-

zâlandırmak istesek, acaba ona hakettiği cezâyı

verebilir miyiz? Veremeyiz! Çünkü onu tekrar dirilt-

memiz mümkün değildir. Eğer Hitler sağ olsaydı ve

elimize geçseydi, hakettiği cezâyı ona yine vere-

mezdik. Çünkü ona hakettiği cezâyı verebilmek için

onu milyonlarca defa idam edip diriltmemiz gerekir-

di. Buna da bizim gücümüz yetmiyor. Veya idam

yerine onu hapse atacak olsaydık, bu takdirde ona

milyarlarca yıl veya ebedî hapis cezâsı vermemiz

gerekecekti. İnsanların ebediyeti olmadığı için bu

cezâyı da vermemiz ve çektirmemiz mümkün de-

ğildir. Bu cezâları ancak yüce Tanrı verebilir.

Ayrıca zulüm görmüş olanların da mükâfatlandırıl-

ması gerekir. Hitler ve onun gibi başka zâlimlerden

zarar görmüş insanları diriltemediğimiz için, onları

mükâfatlandırmamız da mümkün değildir. Bunu da

yapabilecek olan ancak Tanrı'dır. Eğer Tanrı ol-

mazsa veya cennet ve cehennemi bulunmazsa, zâ-

limler kazançlı duruma düşer. Bu da çok müthiş

bir adâletsizliktir! Bunu ne Tanrı kabul edebilir, ne

de insan. Hiçbir insan hakkını alamadığı kötülerin

kazançlı çıkmasını kabul etmez. Bu kabulsüzlük

de ancak ebedî cezâ ve mükâfatlandırmanın

varlığıyla ortadan kalkar.

Ebedî cezâ ve mükâfat için de, içinde ebedî yaşa-

nılacak ve cenneti-cehennemi olan ayrı bir evren

gereklidir. Bu da, şimdiki evrenin yıkılışından sonra

meydana çıkacaktır. Bu evreni yıkıp yeni bir evren

yaratmak, yüce Tanrı için zor değildir. O'nun mutlak

adâleti ve başka isimleri de, ebedî cezâ ve mükâ-

fat yurdunun varlığını gerekli kılıyor. Dolayısıyla bu

ölümlü evren yıkılacak, bütün insanlar tekrar diriltile-

cek, dirilişten sonra hesap verecekler ve sonunda

hak ettikleri yurtlarına gönderileceklerdir. Bu ger-

çekler de Tanrı kitabı Kur'anla bütün insanlara bil-

dirilmiştir.

Buraya kadar anlatılanlardan şu hükme varmak da

mümkündür: Evren varsa, onun Sahibi de vardır.

Sahibi varsa, o Sahib'in memurları olan melekleri

de vardır. Melekleri ve yeryüzünde yarattığı insan-

lar varsa, Elçileri de vardır. Elçileri varsa, Kitapları

da vardır. Kitapları varsa ve bu Kitaplarda ötedün-

yanın içeriği olan kıyamet, yeniden diriltiliş, hesap

soruş ve cezâ-mükâfat vaadedilmişse, ötedünyası

da vardır. Bunların delili de Kur'andır. Bu "Büyük

Delil" karşısında inkârcıların bir dayanağı yoktur.

Dolayısıyla Deizm ve Ateizm boş ve geçersiz bir

inançtır. Hakiki insanlar da boş ve geçersiz inançla-

rı terkeder ve terketmelidir.

İmza: Mehdiyet Makamı.

                                 Tanrı tektir.

   İsa, Musa ve Muhammed O'nun kulu ve elçisidir.

Zaman:  Yeni Çağ'ın onsekizi, Mayıs sonu.

Mekan:  Avrupa.

Makam: Uyarı ve Hakka dâvet.

Boyut:    Muranizm.

                                                   YAYINLAYAN

                                       AVRUPA  MURANİSTLERİ

                                       *   *   *