BİRLEŞMİŞ MİLLETLER'E DUYURU

          BİRLEŞMİŞ MİLLETLER'E DUYURU

                          İSRAİL'İN VARLIĞI

               KUVVETLİ BİR BARIŞA BAĞLI

     bütün ülkelerin gerçek sahibi ALLAHın adıyla

Nihayet Gazze ile İsrail arasında ateşkes sağlandı!

Bu ateşkesi kabul eden İsrail yönetimini tebrik edi-

yoruz.

Gelmişi korumak önemli olduğu gibi, geleceği ko-

rumak da önemlidir. Bu hakikat gereğince İsrail, a-

teşkesi kabul etmekle, geleceğini koruma altına

almış oldu. İsrail'i yönetenler için bu bir başarıdır.

Bu başarıyı elde etmiş olanlar da, ateşkesi kabul

etmekle "kaybeden" değil, "kazanan" olmuşlardır.

Şimdi önemli olan, sağlanan bu ateşkesi sürdüre-

bilmektir. Bunun sürebilmesi için de, Gazzeliler ü-

zerindeki İsrail ambargosunun iyi bir anlaşmayla

kaldırılması gerekiyor. Bu gereklik yerine getirilme-

diği takdirde Hamas, yapılmış olan bu ateşkesi bo-

zabilir. İsrail'in Hamas tarafından rahatsız edilmesi-

nin temelinde yatan asıl sorun da, "İsrail'in abluka

ve ambargosu"dur. Bu abluka ve ambargo ise,

Gazze'yi bir "hapishane"ye, Gazzelileri de "İsrail'in

mahkûmları" durumuna düşürmüş vaziyettedir.

Şimdi bu iç acıtıcı kabul edilemez vaziyetin süratle

sona erdirilmesi gerekiyor. Ama nasıl sona erdirile-

bilir?

Bu durumun sona erdirilebilmesi için İsrail'in Ha-

mas'a, Hamas'ın da İsrail'e tam güvenmesi, daha

doğrusu Filistin ile İsrail yönetimleri arasında iyi bir

güvenlik inşasının kurulması gerekmektedir. Böyle

sağlam bir güvenliğin inşaası için de, 1967 sınırla-

rına dayalı iki devletli bir çözümün her iki tarafça

kabul edilmesi gerekir.

Bu çözüm kabul edilmezse ne olur?

Olacağı şudur: Ya İsrailliler, ya da Filistinliler yok

edilmedikçe, diğeri huzur ve güven içinde var ol-

mayı sürdüremeyecektir. İkisinden birisini yok et-

mek düşüncesi ise, asla kabul edilemeyecek bir

canavarlıktır! Ama ne yazık ki, iki halk arasındaki

çatışmalar kızıştığında, her iki taraf da birbirini

yok etmeyi düşünüyor ve düşünebilir.

Bu çılgın ve barbar düşünceyi ortadan kaldırmak

zorundayız ve kaldırabiliriz. Çünkü olan olmuş ve

Filistinlilere ait topraklarda "İsrail" adı altında bir

ülke varedilmiş ve devlet kurulmuştur. Bu kuruluş

ve varedilme de, Birleşmiş Milletler ve "Galip Dev-

letler" marifetiyle gerçekleştirilmiştir. BM marifetiy-

le gerçekleştirilmiş bir işin hesabını bugünkü İsrai-

llilerden soramaz ve 6 milyon İsrailliyi de kolundan

tutup atamayız. Onların İsrail'i meydana getiren

yüzbin kişilik ataları ve o ataları Filistin topraklarına

yerleştiren İngiliz atalar da bugün yaşamıyorlar;

onlardan da hesap sorulamaz. Hesabı sorulama-

yanın hesabı da ancak yüce Tanrı'ya ve ötedünya-

sına bırakılır.

Bu halde Filistinlilerin ve onlara destek veren bazı

Fars ve Arapların bu ülke ve devleti yok etme fikri,

müslümanca bir gayret olamaz. Çünkü "geçmişte-

kilerin hatası, gelmiştekilere yüklenemez". Kur'ana

ait adaletle ilgili bu ilkenin gereğince de Müslüman

ülkelerin halk ve yönetimleri, bu ilkeye zıt bir eylem

içinde olamazlar.Bunun için "İsrail halkını yok etme"

düşüncesi, adaletsiz bir düşüncedir ve müslüman-

ların dünyasında barınamaz. Dolayısıyla İsrailliler

Filistinlileri yok etmeye kalkmadıkça, bu düşünce

eyleme dönüştürülemez.

Biz şimdi ancak mevcut duruma göre hükümde bu-

lunabilir ve varsa bu durumun ve yakın geçmişinin

resmîleşmiş ve görünen hatalarını düzeltmeye ça-

lışabiliriz. Meselâ İsrail'in 1967'de "6 gün savaşla-

rında" aldığı topraklar, BM tarafından "işgal" olarak

kabul edilmiş ve "geri verilmesi gerektiği" kararlaş-

tırılmıştır. Ama, bu kararın gereği bugüne kadar

yerine getirilmemiştir.

Toprakları ellerinden alınmış olmasına rağmen (a-

daleten) bugünkü Filistinlilerin İsraillileri yok etme

hakkı bulunmadığını belirttik. Peki bu durum karşı-

sında İsraillilerin durumu nedir, ne yapmalılar? Ne

yapmalılar ki, iki halk arasında kuvvetli bir barış ku-

rulsun ve iki halk huzur içinde yaşasın ve varolma-

ya devam etsinler?

Filistinlilerin İsraillileri yok etme hakkı olmadığı gibi,

İsraillilerin de Filistinlileri yok etme hakkı hiç yoktur.

Çünkü zaten Filistinliler topraklarını İsraillilere kap-

tırmış, İsrailliler de hiç yoktan bir vatan sahibi ol-

muş ve bugün Filistin toprakları üzerinde yaşamak-

tadırlar. Çünkü 67 veya 97 yıl önce "İsrail" diye bir

ülke yoktu. Ama bugün var! Peki bu ülke nasıl var

oldu? İsrailliler önce bunun cevabını öğrenmeli ve

kimin toprakları üzerinde yaşadıklarını hatırlamalı-

dırlar. Bundan sonra da ellerini vicdanlarının üzeri-

ne koyup sormalıdırlar: "Biz daha neyi istiyoruz?"

İsrailliler elbette "huzur" istiyor, "güven" istiyor! Pe-

ki bunlar nasıl sağlanır? Bunları sağlamanın tek yo-

lu Filistinlileri yok etmek midir? Yoksa vatanları el-

lerinden alınmış, az bir toprağa sıkıştırılmış, mil-

yonlarcası sürgün edilmiş, katliama uğramış ve

devlet olmasına engel konulmuş bu insanların acı-

larını tatlıya çevirecek, yaralarını saracak ve onları

darlıktan kurtaracak işler yapmak mıdır? Elbette

ikincisidir! Bu da: "Barış yolu"dur.

İsraillilerin geleceğini kurtaracak tek geçerli yol da,

ancak barıştır. "Barış'ın gereği" ise, hak ve adaleti

yerine getirmektir. Hak ve adalet yerine gelmediği

müddetçe de barış olmaz. İsrail-Filistin kavgasını

sona erdirecek "hak" da; birbirlerinin varlığını kabul

etmek ve birbirlerinin varlığını yok etmek düşünce-

sini kesinlikle terketmektir. Aralarındaki kavgayı so-

na erdirecek "adalet" ise; İsraillilerin, '67 sınırlarına

dayalı iki devletli bir çözümü kabul etmeleridir. Bu

adalet yerine getirilmediği takdirde iki halk arasın-

da barış imkânsızdır. Bu imkânsızlığın ortadan kal-

dırılamaması durumu ise, iki halktan birinin yok e-

dilmesini netice verecektir.

Peki, kim kimi yok edebilir?

İsrailliler Filistinlileri yok edebilir. Çünkü bunun için

yeterli silah ve askerleri vardır. Filistinlilerin İsrailli-

leri yok etmesi ise mümkün görünmüyor. Çünkü

yeterli silah ve askerleri yoktur. Fakat Müslüman

ülkelerden yardım alarak bunu başarabilirler.

İsraillilerin Filistinlileri yok etmesi ise, onların da

yok edilmesini netice verir. Çünkü en başta İslâmlı

ülkeler buna seyirci kalmaz. Filistinlilerin İsraillileri

yok etmesine de ABD izin vermez.

Bu hesaplamalardan anlıyoruz ki, birbirini yok et-

mek düşüncesi çıkar yol değildir. Bu takdirde bize

doğru ve çıkar yol olarak Hak ve Adalet yolundan

başka yol kalmıyor. Öyle ise her iki taraf da bu çı-

kış yolunu kabul etmek ve gereğini yerine getir-

mek zorundadır.

Madem her iki taraf var olmak ve hem huzur ve gü-

ven içinde yaşamak ister, o halde adaletin gereğini

yerine getirsinler ve varlıklarının borcu olan "1967

sınırlarına dayalı iki devletli çözüm" teklifini kabul

etsinler. Eğer İsrail bu teklifi kabul etmez ve gereği-

ni belirli bir tarihe kadar yerine getirmezse, bu tak-

dirde Filistinlilerin Arap ülkelerinin yardımını alarak

İsrail'e savaş açmaları hak olur.

Bu hakkın alınabilmesi için de BM'ye, ABD'ye, AB'

ye, Arap ülkelerine, İsrail Lobisi'ne ve Türkiye'ye

vazife düşmektedir.

Birleşmiş Milletler teşkilâtının vazifesi: Yukarıda

bahsi geçen hakkın -belirli bir tarihe kadar- (bu ta-

rih, beş yıldan fazla olamaz) ödenmesi için BM,

İsrail'e hemen resmî bir bildirimde bulunup bu hak-

kı talep etmelidir. Bu talep karşılanmadığı takdirde

de, hak sahibinin, Arap ülkelerinin yardımını alarak

İsrail'e savaş açmak istemesi halinde, bu isteğe

engel olmayacaklarını açıkça duyurmalıdır.

Amerika Birleşik Devletleri'nin vazifesi: ABD Yöne-

timi, bir dünya lideri olarak, bu hakkın geri alınabil-

mesinde engel olucu değil, teşvik edici ve emredi-

ci olmalıdır. Çünkü adaletin gereğine uymayan bir

dünya lideri, liderlik hakkını kaybeder. Bu takdirde

dünya ülkelerinin başka bir lider aramaları gereke-

cektir. Ayrıca ABD, yarım asırdan beri bu iki halk

arasındaki sorunu niçin çözmediğinin hesabını da

vermelidir.

Avrupa Birliği'nin vazifesi: AB de, ABD'nin olum-

suz etkisinde kalmadan, bu hakkın tahsil edilmesi-

ne taraftar olduğunu korkmadan açıklamalıdır.

Arap Ülkeleri'nin vazifesi: AÜ de, bu hakkın tahsil

edilememesi durumunda Filistin halkının arkasında

duracaklarını ve bir savaş halinde de gereken des-

teği vereceklerini, tam bir birlik halinde dünya ka-

muoyuna bildirmelidirler.

İsrail Lobisi'nin vazifesi: İL, İsrail'in gelecekteki

varlığının ancak bu hakkın ödenmesiyle mümkün

olacağını, aksi halde on yıl içinde "İsrail" diye bir

devletin kalmayacağını görüp, İsrail Yönetimi'nin

Adalet'e boyun eğmesini sağlamalıdır.

Türkiye'nin vazifesi: Türkiye Yönetimi de, bu süreci

yönetecek çalışmalarına başlamalıdır.

Eğer ABD, İsrail Lobisi'nin etkisinde kalarak bu sü-

recin aleyhinde olacak işlere kalkarsa, bu takdirde

bütün İslâm Ülkeleri, ABD'nin arkasında durmaktan

çekilmelidir. Çünkü adaletsiz bir dünya liderinin ar-

kasında durmaya devam etmek, Müslüman Ülkeler

için doğru olmaz. Bu halde 60 İslâm Ülkesi de,

kendi bloglarını oluşturmak için harekete geçmeli

ve birliklerini kurmalıdırlar.

60 ülkeli bir blog, en büyük blog olur. Rusya ister-

se bu bloga katılabilir; isterse tek kalır. Çin ve Hin-

distan da isterlerse tek kalabilirler. Avrupa Birliği

ülkeleri de ayrı bir blog oluşturabilir ve buna:

"B Glog'u" denir. Kanada ABD'nin arkasına geçe-

bilir. Japonya, Güney Kore ve Avustralya isterlerse

Müslüman Ülkeler blogu olan A Blogu'na dahil ola-

bilirler. Küba, Meksika ve Brezilya da A Blog'una

girebilir. Latin Amerika ülkeleri isterlerse ayrı bir

blog oluşturabilirler veya -demokratikleşmeyi kabul

etmişlerse- A Blogu'na katılabilirler. A Blogu'ndaki

bütün ülkeler de demokratikleşmeyi kabul etmeli-

dirler.

İleride çıkması muhtemel bir Arap-İsrail savaşında

eğer ABD, "İsrail'in arkasında duracağını" açıklar-

sa ne olacak?

Bu durumda Müslüman Ülkeler, Rusya'yı yanlarına

alabilir. Bu halde ABD, İsrail'in arkasından çekil-

mek zorunda kalır. Çünkü Amerikan halkı, hem ufa-

cık hem de haksız bir İsrail için koskoca bir Ameri-

ka'nın mahvolmasına asla rıza göstermezler ve

bunun için de askerlik yapmayı reddederler. Ordu-

suz bir Amerika da, savaşamaz.

Eğer Filistinliler, '67 sınırlarına dayalı iki devletli bir

barış ve çözümü yeterli bulmazlarsa ne olacak?

Filistinliler, Allah'ın Mehdisi'nin verdiğini kabul et-

mek zorundadırlar. Eğer Allah'ın Mehdisi'nin verdi-

ğini yeterli bulmazlarsa, artık onlar için yapılacak

bir şey kalmaz ve kendileri için hiç bir yardımcı da

bulamazlar ve İsrail'in saldırılarıyla da yok olur gi-

derler...

Sonuç olarak: İsrailliler en kısa zamanda Adalet'e

olan borçlarını ödemelidirler. Ve bu ödemeyi de

seve seve yapmalıdırlar. Çünkü, hak etmedikleri

halde Galip Devletler tarafından onlara yeterinden

fazla toprak verilmiştir. Daha ne istiyorlar ve hangi

hakla? Filistinliler de, İsrailliler borçlarını ödedikleri

takdirde -Hakkın gereği olarak- onların varlığını

tanımayı kabul etmelidir ve bu kabulü dünyaya

duyurmalıdırlar.

Konuyla ilgili bütün devlet ve teşkilatları, en kısa

zamanda bu sorunu çözmeye dâvet ediyoruz.

Not 1: Soru: "Adalet'e olan borclarını ödemekle İs-

railliler ne kazanacaklardır?"

Cevap: Gerekli borcu ödemekle "işgalci" olmaktan

kurtulup, varlıkları da "meşruiyet" kazanacaktır.

Not 2: "Evet" oylarıyla BM'de Filistin'e "Gözlemci

Devlet" statüsü kazandıran bütün milletleri tebrik ve

onlara teşekkür ediyoruz. Bu konuda çekimser oy

kullanan ülke yönetimlerini de, "Filistinlilerin hakları"

nı görmeye dâvet ediyoruz.

Not 3: İsraillilerin Gazze saldırısında İsrail'i haklı

bularak, "İsrail'in kendini savunma hakkı bulundu-

ğu"nu ve bu hakkın arkasında olduklarını söylemiş

olan ABD ve bazı AB üyesi ülkelerin liderleri, "mev-

cut durum"a göre hükümde bulunarak İsrail'e des-

tek vermişlerdir. Fakat "aslî durum"a göre Filistinli-

lerin haklı olduklarını o liderler mutlaka bilirler...

Not 4: ABD'liler şu soruya cevap vermelidirler:

Eğer bu borç İsraillilerin değil de Filistinlilerin

olsaydı, ABD bunu Filistinlilerden elli yılda elli kere

söke söke almaz mıydı?

Not 5: Eğer Filistinliler isterlerse, alacakları hakkın-

da İsrail'e bazı hafifletmeler yapabilir ve isterlerse

haklarını onlara bağışlayabilirler...

Zaman:  Yeni Çağ'ın onikisi, Kasım sonu.

Mekan:  Avrupa.

Makam: Hak ve Adalet

Boyut:   Muranizm.

                                                  YAYINLAYAN

                                      AVRUPA  MURANİSTLERİ

                                      *   *   *