RUSYA YÖNETİMİ'NE DUYURU

               RUSYA YÖNETİMİ'NE DUYURU

 zalimlerin durdurulmasını isteyen ALLAHın adıyla

Rusya Yönetimi'nin, Beşar Esad'ın çekilmesi ve re-

jiminin sona erdirilmesi konusunda aşağıda sırala-

nan çekinceleri olabilir. Rusya Yönetimi, acaba o

çekinceleri nasıl aşabilir?

Sabah Gazetesi yazarı Erdal Şafak'ın dile getirdiği

o çekinceleri cevaplamaya çalışalım:

1. Çekince: Beşar Esad'ı terkedersek, güvenilmez-

lik kazanırız.

Cevap: Eğer Beşar Esad, hak olanı yerine getirmi-

yorsa ve bunun için halkını katlediyorsa, onun dost-

luğunu terketmek daha doğrudur. Bu doğruluğu ye-

rine getirmek, bir kötünün dostluğunu kaybetmeye

bedel on iyinin dostluğunu kazandırabilir.

2. Çekince: Suriye'deki üssümüzü kaybederiz.

Cevap: Suriye'deki muhalefetle bu üssün kalması

için anlaşılabilir. Muhalefet de, ya eski anlaşmayla,

ya da yeni bir anlaşmayla bu üssün kalmasına rıza

göstersin. Bu üssün kalması, Türkiye'deki füze kal-

kanının varlığını belki dengeleyebilir.

3. Çekince: Suriye'nin geleceği belirsizdir. Gelece-

ği belirsiz olan bir işin içinde biz niçin olalım?

Cevap: Bu belirsizlik hep böyle kalmayacak, ancak

Esad'ın devrilmesine kadar sürecektir. O devrildik-

ten sonra da yeni bir düzen başlayacaktır. Rusya

da, bu yeni düzenle yeni bir başlangıç yapabilir.

Rusya yatırımını, gelecekteki yönetime yapmalı,

onu şimdiden tavlamaya çalışmalıdır. Eğer Rusya

bunu yapmazsa, içerisinde 60 ülke bulunan 1,5-2

milyarlık Müslüman Dünya'yı karşısına almakla ne

kazanacaktır? Onların düşmanlığını kazanmak

daha mı iyi olacaktır? Hem Esad'ın gideceği kesin-

dir. Bu kesinlik de, Suriye'nin gelecekteki belirsizli-

ğinden daha önemlidir. Rusya, bu önemli olanı öne

alıp, gelecekte ne yapacağını şimdiden düşünmeli-

dir. Gelecek de, sanıldığı kadar belirsiz değildir.

4. Çekince: Müslüman Kardeşler'in Suriye'de iktida-

ra gelecek olması, Rusya'nın Ortadoğu'daki çıkar-

larını olumsuz etkiler.

Cevap: Müslüman Kardeşler'in iktidara gelecek ol-

ması kesin değildir. Çünkü Suriye müslümanlarının

çoğunluğu koyu dindar değildir. Bu da demektir ki,

Suriye'de iktidara gelecek tek parti; Müslüman Kar-

deşler olmaz. Belki laik bir partinin iktidarı daha

çok tercih edilecektir. Müslüman Kardeşler'in ikti-

dara gelecek olmasından da hemen korkulmama-

lıdır. Önce onların nasıl bir yönetim getireceklerini

görmek, dinlemek gerekir. Büyük bir ihtimalle onlar

da demokratik bir düzeni tercih edeceklerdir. Çün-

kü başka türlüsünü Suriye halkı kaldıramaz.

5. Çekince: Hiç bir ülkenin, başka bir ülkedeki reji-

mi, hoşuma gitmiyor diye devirmeye hakkı olamaz.

Cevap: Suriye'de katliama uğrayan bir halk varsa

ve bu halk başka bir ülkeden yardım isterse, o hal-

kın verdiği mücâdele haklı olduğu takdirde, onun

yardımına koşmak, komşu ülkelerin ve dünya lider-

liğini elinde tutan ABD'nin boynuna borçtur. Bu

borç ödenirken, "kötü bir iş yapıldığı" rahatsızlığına

kapılmamak gerekir. Çünkü Esad'a, çok önceden

"Suriye'nin demokrasiye dönüşmesi gerektiği",

Türkiye diliyle güzellikle teklif edildi. Ama o, aldat-

mayı ve halk isyan edince de onları katletmeyi yeğ-

ledi. Yani; "günah bizden gitti!"

6. Çekince: Esad'ı devirmek isteyenler, yarın Rus-

ya'da da aynı şeyi yapmak isterlerse, biz ne yapa-

rız?

Cevap: Rusya'da kötü yönetim yoksa, Rusya'nın

başına böyle bir şey gelmez. Rusya kendini de-

mokratikleştirirse, o korkulardan kurtulmuş olur.

7. Çekince: Esad'ın kalması veya gitmesi hakkın-

daki kararı ancak Suriye halkı verebilir.

Cevap: Suriye halkı kararını vermiştir ve kararları:

Demokratikleşmektir! Fakat halk çoğunluğu, Esad'

ın canavarlığından korktuğu için, gerekli mücâdele-

ye ancak azınlıkta olan muhalefet katılabilmektedir

ve onlar da şu an haklı dâvâlarında zayıf düşmekte

ve bunun için de yardım istemektedirler. Onların

yardımına koşmamak, zalime destek olmaktır. Zali-

me destek olan da, zalim olur! Zalim olmak isteme-

yen ülkeler, muhalefetin yanında ve katliamcı Esad'

ın karşısında durmalıdır.

Rusya şu anda; "zalimi ayakta tutan ülke" durumun-

dadır. Rusya bu kötü durumdan hemen kurtulmalı-

ve ABD de, "seyirci gibi" durmamalıdır!

Not: Bu duyuru, Türkiye ve ABD eliyle Suriye'deki

muhalefete ve Müslüman Kardeşler'e iletilmelidir.

Zaman:  Yeni Çağ'ın onikisi, Ekim ortası.

Mekan:  Avrupa.

Makam: Duyuru.

Boyut:   Muranizm.

                                                  YAYINLAYAN

                                      AVRUPA  MURANİSTLERİ

                                      *   *   *

SURİYE, ABD, AVRUPA VE TÜRKİYE YÖNETİMLERİNE DUYURU!

         SURİYE, ABD, AVRUPA VE TÜRKİYE

                  YÖNETİMLERİNE DUYURU!

            evrenin tek yöneticisi ALLAHın adıyla

Suriye Yönetimi bilmelidir ki; insanların tek ve ger-

çek sahibi olan yüce Allah, halkların hak ve adalet-

le ve danışma ve anlaşma ile yönetilmesini istiyor.

Böyle bir yönetim de, hem Tanrı'nın hak ve adale-

tine ve hem de halkın rızasına dayalı olmasını ge-

rektiriyor. Bu gerekliği taşımayan yönetimleri de,

"gayri meşru" sayıyor.

Bu sebeple şu anki Suriye yönetimi de "gayri meş-

ru"dur. Bu meşruiyetsizliğin de ortadan kalkması

gerekiyor. Suriye halkının bir kısmı da, ülkelerinin

gayri meşru yönetimine son vermek için bir savaş

ve bir mücâdele başlatmış bulunuyor. Bu mücâde-

le ve savaş, haklı bir savaş ve mücâdeledir. Bu mü-

câdeleye katılanların sayısı az olsa da, çoğunluk

olmasa da onlar haksızlıkla ve teröristlikle suçlana-

mazlar.

Bu mücâdelede suçlu olan taraf, "Suriye Rejimi"dir

ve bu rejimi ayakta tutmaya çalışanlardır! Bu rejimi

sürdürmeye çalışanlar, içinde bulundukları suçluluk

ve haksızlıktan ve zulümden, ancak rejimlerinin de-

mokrasiye dönüştürülmesine razı olmalarıyla kurtu-

labilirler ve buna da razı olmak zorundadırlar. Aksi

halde Suriye'yi yönetenlerin yöneticiliği sona erdiri-

lecektir.

Ey Suriye halkı! Eğer "Müslüman" iseniz, Rabbiniz-

in razı gelmediği bu Firavunluk rejimini devirmek

zorundasınız. Onu korumaya hakkınız yoktur! Onu

korumaya kalktığınızda "zalimler" olacaksınız ve

müslümanlığınız da zarar görecektir. Bu zarara uğ-

ramamak için ülkenizin Firavunluk rejimine muhale-

fet etmeye mecbursunuz. Öyle ise gereken mücâ-

delenizi veriniz. Bu mücâdelenin de illâ silahla ol-

ması gerekmez. Seslerinizi yükselterek de bu mü-

câdeleyi yapabilirsiniz ve hemen başlamalısınız.

Artık bundan sonra ülkenizin yönetimini, Beşar E-

sad gibi katliamcı diktatörler değil, ancak ülkenizin

gerçek sahibi olan sizler, yani Suriye halkları belir-

ler. Bu sizin, hem insanlık hakkınızdır, hem de müs-

lümanlık hakkınızdır. Bu hakkınızı çiğnetmemelisi-

niz! Çiğneyecek olanları da affetmemelisiniz!

Eğer "biz müslüman değiliz" diyorsanız, o zaman

Hıristiyan olabilirsiniz veya en azından insansınız-

dır. İnsan ve Hıristiyan oluş da, hak olandan yana

olmayı gerektirir. İnsanlık ve Hıristiyanlığını kaybet-

mek istemeyenler de, katliamcı bir rejimi ve liderini

kabul edemezler ve etmemelidirler.

Suriye'yi yönetenler ve bu gayri meşru yönetime

destek verenler şunu kesinlikle bilmelidirler ki, bun-

dan sonra Ortadoğu'da hiç bir diktatörlük barına-

maz, hayat bulamaz. Artık bu bölgede diktatörler

devri kapanmıştır. Bu devri ayakta tutmaya çalışan-

lar ise, büyük bir yıkıma uğrayacaklardır. Saddam

Hüseyin'in direnci nasıl kırıldıysa, Beşar Esad'ın

direnci de o şekilde kırılacaktır. Bu kırılmaya ne İ-

ran, ne Rusya ve ne de Çin engel olabilir! Çünkü

bu dâvânın başında; yerin göğün tek tanrısı Allah

ve O'nun Mehdisi vardır. Bu İlâhî Güç'ün karşısın-

da hiç bir ülke duramaz ve duramayacaktır...

Suriye Yönetimi, Saddam Hüseyin'in akibetinden

ders almalıdır. Saddam Hüseyin, Allah Mehdisi'nin

"iktidardan çekil" önerisini reddetti. Bu reddinin so-

nucunda da kendini idam sehpasında buldu! Hem

kendini mahvetti, hem de ülkesiyle beraber yüzbin-

lerce Iraklının mahvına sebep oldu. Demek, Hak

Elçisi'ni dinlememek, pahalıya maloluyor.

O halde Suriye'yi yönetenler de yol yakınken, he-

nüz herşey bitmemişken yanlış gittikleri yoldan dön-

sünler, doğru yola girsinler ve demokrasiye dönüş-

meyi kabul etsinler. Bu kabul için de her şeyden ön-

ce Beşar Esad iktidardan çekilsin. Çünki 30 bin mâ-

sûm Suriyeliyi katlettirmiş bir lider, Suriye halkının

başında kalmaya devam edemez, buna hakkı yok-

tur ve kalmamıştır. Yüzde yetmişbeş Müslüman ço-

ğunluğun lâyığı da, Esad ve onun diktatörlüğü de-

ğildir!

Halkı ve yönetimi müslüman olan bir İran ve onun

yönetimi de, Suriye diktatörlüğüne destek olamaz.

İran Yönetimi'nin Suriye diktatörlüğüne vermekte

olduğu destek, onların müslümanlığını bozmakta-

dır. Çünkü yüce Allah'ın hoşlanmadığı bir rejime ve

onun katliamcısına destek olmak, müslümanlıkla

uyuşmaz. Çünkü, zalime destek olan, zalim olur!

Yüce Allah da zalimleri lânetlemiş ve onları cehen-

nemlik etmiştir. Yüce Allah, İran'ı yönetenlerden

hesap sorduğu vakit, acaba O'na ne cevap vere-

ceklerdir? Yoksa bir hesaba çekilmeyeceklerini mi

sanıyorlar?

Rusya ve Çin..  her gün yüz mâsûm insanı katlet-

mekte olan bir diktatörlüğe acaba hangi gerekçey-

le destek vermektedir? Acaba onların hangi men-

faati, o mâsûmların kanından daha kıymetlidir?

Menfaatlerini mâsûmların kanından değerli tutan ül-

keler, Suriye halkının yüzde yetmişbeşinin "Müslü-

man" olduğunu unutmasınlar. Bugün o müslüman-

ların ezilmesine göz yumanlar, yarın 1,5-2 milyarlık

İslâm Dünyası'ndan iyilik görmezler. İyilik görmek

isteyenler, zalimlere destek olmaktan çekilsinler.

Bu çekilmeyi yaparken de, bir menfaat kaybına uğ-

ramaktan da korkmasınlar. Zira Esad rejiminin dev-

rilmesiyle bir menfaat kapısı kapanırsa, başka bir

menfaat kapısı onlara açılabilir. Eğer Suriye rejimi-

ne karşı müslüman halka yardım ederlerse, bunun

iyi ve güzel karşılığını da mutlaka görürler. Ama ak-

si olursa, elbette ki kaybederler!

Dünya liderliğini elinde tutan ABD Yönetimi ise, e-

ğer gerekli kudreti gösterebilseydi, Suriye'de on-

binlerce mâsûm insan ölmez ve Esad rejimi de ye-

rin dibine batardı. Maalesef ABD Yönetimi bu ko-

nuda zaaf gösterdi ve onun bu zaafı da Suriye mu-

halefetini İran, Rusya ve Çin'in eline düşürdü, de-

mokrasi isteyenleri de hayal kırıklığına uğrattı. Ama

ABD Yönetimi artık kendine gelmeli ve liderliğinin

gereğini yapmalıdır.

O gerek de şudur: Suriye'de üç ay önce günde 30

mâsûm insan öldürülmekteydi. Şimdi ise bu sayı

100'e çıktı. Bu katliamın bir an önce durdurulması

gerekiyor. Bunun için de ABD Yönetimi, Suriye Yö-

netimi'ne, demokrasiye dönüşmeyi kabul etmesi,

Esad'ın iktidardan derhal çekilmesi ve katliamların

durdurulması için bir ay süre verebilir. Bu süre için-

de gerekli olanlar yapılmadığı takdirde de, Esad

rejimini devirecek bir operasyon için NATO'yu

devreye sokmalıdır.

Gerekli operasyon için 30 bin asker Amerika'dan,

30 bin asker Avrupa'dan ve 30 bin asker daha Tür-

kiye ve Arap Birliği'nden toplanmalı ve bu 90 binlik

askerî kuvvetle Esad'ın diktatörlüğü sona erdirilme-

lidir. Çünkü Suriye Sorunu, diplomasiyle çözüleme-

yecektir. Çünkü diktatörler güzellikle gitmez.

Haklı gelince, haksızın gitmesi gerekir. Haklı de-

mokrasi geldi, haksız diktatörlük gitmeli. Sen de

gitmelisin Beşar Esad! Çünkü ülkelerin ve halkla-

rın gerçek sahibi Allah'tır. O'nun mülkünde O'ndan

izinsiz yönetim yapamazsın. Sen ise, O'nun iznine

sahip değilsin. Gerekli izne sahip olmadığın ve ola-

mayacağın için de, yüzde yetmişbeş Müslüman

halkın tepesinde duramazsın. Buna hakkın yoktur.

Hakkın olmadığı bir yöneticiliği de bırakmalısın. E-

ğer bırakmazsan, zorla bıraktırmak, Suriye halkının

hakkıdır. Eğer haklı muhalefete karşı katliamına de-

vam edersen, senin rejimine karşı NATO'nun mü-

dahalesi şart olur. Eğer bir ay içinde muhalefetten

bir kişi dahi öldürülecek olursa ve iktidardan çekil-

mezsen, müdahaleyi tepende bil!

Eğer Türkiye, ABD'nin sahip olduğu siyasal liderlik

gücüne sahip olsaydı, gerekli müdahaleyi tek başı-

na yapabilirdi. Yeterli siyasal güce sahip olmadığı

için de Türkiye'nin, Amerika'nın onayı ve NATO'nun

desteğiyle hareket etmesi isabetli olur. Bu hareket

için de, 90 binlik bir askerî güce gerek var. Bu güç

de; Avrupa, Amerika, Arabistan ve Türkiye arasın-

da oluşturulacaktır. Suriye diktatörlüğüne gerekli

süre hemen verilmeli, daha fazla zaman kaybedil-

memelidir.

Suriye diktatörlüğüne karşı yapılacak müdahalenin

bir Üçüncü Dünya Savaşı'na sebep olunmasından

da korkulmamalıdır. Çünkü yapılacak müdahale bü-

yük bir dünya savaşına yol açmayacaktır. Çünkü A-

merika ile Rusya'nın çatışması, dünyanın yıkılışı o-

lur. Rusya ve Amerika ise böyle bir yıkılışı göze a-

lacak kadar delirmemişlerdir ve delirmeyeceklerdir.

Çünkü onların Suriye'de, dünyanın yıkılışına sebep

olacak kadar büyük bir menfaatleri yoktur. Böyle bü-

yük bir menfaat olmadığı için de, Rusya bir kenara

çekilmeli ve ABD de üzerine düşen liderlik vazifesi-

ni yapmalıdır. Yapılacak müdahalede kenara çekil-

mekle Rusya, gelecekteki İslâm Dünyası üzerinde-

ki menfaatlerini korumuş olacaktır. Kenara çekil-

mezse, o menfaatlerini kaybedebilir. Bir Suriye dik-

tatörlüğü için o büyük menfaatin kaybına razı olmak

ise, akıl kârı olmasa gerek!

Bu arada Suriye diktatörü, Rusya'ya şöyle bir teklif-

te bulunabilir: "Suriye'nin bütün anahtarlarını sana

vereyim. Yeter ki sen yanım da ol." Rusya ise böyle

bir teklifi kabul edemez. Çünkü Suriye'nin anahtarla-

rı, Suriye diktatörüne değil, Suriye halkına, özellikle

yüzde yetmişbeş Müslüman çoğunluğa aittir. Bu ço-

ğunluğa ait olan bir emanete de Rusya el koyamaz.

El koyduğunda ise, işte asıl o zaman 3. Dünya Sa-

vaşını başlatmış olur! Ama Rusya lideri, bu savaşın

düğmesine basacak kadar çılgın olmayacaktır.Çün-

kü hem Rusya'daki halklar, hem de Amerikan halkı

buna izin vermez...

Bu durumda Suriye diktatörü; "benim olmayacak bir

Suriye'den bana ne! Yıkılırsa yıkılsın!" der ve de-

mokrasiye dönüşümü de reddeder ve büyük bir ih-

timalle de reddedecektir.

Bunun için ABD Yönetimi, operasyon hazırlıklarına

şimdiden başlamalı, vakit kaybetmemelidir. Ope-

rasyonun adı: "Esad'ın kellesini getirin"dir.

Not: Bu bildiri, Türkiye ve CIA eliyle Suriyeli muha-

lefet liderine iletilmelidir.

Zaman:  Yeni Çağ'ın onikisi, Ekim ortası.

Mekan:  Avrupa.

Makam: Duyuru.

Boyut:   Muranizm.

                                                  YAYINLAYAN

                                      AVRUPA  MURANİSTLERİ

                                      *   *   *